Even terug in de tijd, om met Radio Veronica te spreken. 1969, drie gymnasium. Voor mij zat die mysterieuze donkere vamp; elk weekend natuurlijk ‘all the way’ na een nacht stappen in Scheveningen. Heel wat anders dan dat saaie modelkind met 2 vlechten vooraan. Het laatste nieuws over wie er nu weer een stickie had gerookt met een fantastische lach-kick (wow man, weet je wel!). Weddenschappen over hoeveel dames het reeds deden. Achter me twee echt nette jongens met Friese namen, een wilde chirurg worden, de ander ingenieur.
De moraal: de vamp werd een landelijk bekend strafpleitster; over de dame met de vlechten hoorde ik later dat ze tegen een duister, spuitend, vriendje was aangelopen; voor zover bekend werd er geen meisje ongewenst zwanger en zijn de nette jongens inderdaad chirurg en ingenieur geworden. Het aantal drop-outs door drugsgebruik bleef zeer beperkt.
Het percentage in zo’n drie-gym klas dat echt durfde te (gaan) experimenten en risico’s nam, was eigenlijk klein. De doorsnee leerling vond het allemaal wel spannend met die hippies in San Francisco en het Vondelpark, maar kleren kopen deed je nog met je moeder bij Kreymborg, Miss Etam en C&A. Op een feestje pakte je toch maar liever een baco (Bacardi-Cola) dan een joint. Wilde plannen over seks eindigden doorgaans in wat slijpen en tongen. Keuzes om je verder als aankomend consument te onderscheiden waren nogal zwart-wit, ofwel popart-achtig. Je reed op een Puch of een Kreidler, je had een leren jack of een dondergroene Lodenjas, je was voor The Beatles of The Stones.
Typerend voor de babyboom generatie, die bemiddelde consumenten die u graag te vriend wilt hebben/houden als marketeer. Driekwart van deze ongeveer 2,4 miljoen Nederlanders was op zijn/haar vijftigste nog met de eerste partner, getrouwd of samenwonend. Slechts een beperkt percentage stroomde door naar de universiteit. De meesten gingen naar een Mbo/Hbo-opleiding of werden fijn ambtenaar. Als alternatief voor de universiteit, werd er enorm veel bijgespijkerd met avondstudies. Die babyboomers deden buiten de deur graag hip, maar thuis luisterden ze naar de wijze raad van hun hardwerkende ouders.
Want als je eenmaal ingeschreven stond met je verkering, pardon verloofde, voor een premie A koopwoning, dan wilde ja natuurlijk wel volop blijven genieten. Dat betekende dus gewoon elk weekend winkelen, een eigen auto, en naar feestjes en popconcerten. Dus op zoek naar een werkgever met lange termijn carrièreperspectief, loonschalen die lekker omhoog sprongen en steeds meer vakantiedagen.
Al het bovenstaande is relevant voor de benadering anno 2013 van de babyboom-consument. Deze consumentengroep is nog het walhalla van de A-merken. Je neemt Douwe Egberts of Van Nelle, je koopt bij De Bijenkorf of V&D , je rijdt Opel of Ford. Babyboomers zijn gewend om geld uit te geven (en ja, de meesten kunnen dat nog in ruime mate) en vinden het niet erg om geassocieerd te worden met een duurder merk. Voor die groep moet Albert Heijn het wel heel bont maken, willen ze verkassen naar de Aldi. Aan de andere kant, het is wel crisis en het is dan ook zaak om de babyboomer te belonen voor zijn/haar loyaliteit. En vergeet vooral niet dat vrouwen absoluut de baas zijn over de huishoudkas en over koopbeslissingen. Wat dat betreft is Dolle Mina wel geland bij de babyboomers.
Mevrouw Babyboom wil best iets meer betalen, maar dan wil ze kwaliteit en service. Eigenlijk meer respect, ze heeft tenslotte al zoveel meer meegemaakt, en heeft toch zeker ook zo’n jaarlijkse lijfrenteverzekering lopen. Ze wil dat een merk duidelijk en feitelijk onderbouwt waarom het beter is dan de concurrentie, welke innovaties erin zijn verwerkt, hoe goed het is voor het milieu en waarom de gebruikster rustig kan opscheppen over de kracht/betrouwbaarheid van het merk. Er gaat niets boven goede raad van een A-merk, die smeert ze graag op haar droger wordende huid.
Ze wil met u worden aangesproken, als mevrouw Janssen (met dubbel s) die geen hinder heeft van de crisis. Ze wil de basics stijlvol, elegant en begrijpelijk gepresenteerd zien. En producten moeten natuurlijk gezond zijn, want als mamma BB ergens over in de war zit, is het een hartfalen van pappa BB. Ze willen immers samen nog volop blijven genieten van klassieke muziek, ballet, de opera, fietstochtjes door Drenthe of een rondje golf. En oh ja, die nieuwe Opel Astra en een cruise staan voor volgend jaar op de agenda. Dat weten ze nu al zeker. Welke andere consument kan tegenwoordig zulke zaken nog met zekerheid claimen? Volgende keer meer over specifieke BB branches en producten.
Geef een antwoord